Η ΔΟΜΗ ΚΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΠΕΝΕΝΤΖΟΝ

1η Μονογραφία -Full Inmersion, Buenos Aires, Αργεντινή, Νοέμβριος 2017.

Εισαγωγή

Στην παρούσα μελέτη θα θέλαμε σαν μπενεντζονιανοί θεραπευτές να μιλήσουμε για το βίωμα μας σχετικά με τη δομή και τη λειτουργικότητα του Κέντρου Μπένεντζον Κύπρου. Το Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου αποτελεί το χώρο (lugar) για εμάς. Η έννοια του χώρου έχει τη δική της σημαντικότητα και σημασία αφού μέσα σε αυτό βιώσαμε τη στήριξη (apoyo) στην παρουσία (presencia) του θεραπευτή. Η παρουσία και η αγκαλιά (abrazo) όταν εμείς τη χρειαστήκαμε μάς έδωσε την ώθηση (pulsion), σπάζοντας τα όρια (frontera), να ξαναθυμηθούμε πώς να παίζουμε (jugar) και να ευχαριστιόμαστε (gusto). Παίζοντας, μεγαλώσαμε (crecer).

Στο Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου ξεθάψαμε την ΗΤΑ μας, καλλιεργήσαμε την αυτονομία(autonomia) μας και μάθαμε να λειτουργούμε στο σύνολο. Η δομή και η λειτουργικότητα του Κέντρου Μπένεντζον Κύπρου είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και αλληλένδετες και στηρίζονται στη συλλογικότητα της ομάδας. Πλέον αναζητούμε την ικανοποίηση, το χιούμορ(humor) κτίζοντας δυνατούς δεσμούς αδελφικότητας σαν ένα ηλιακό σύμπλεγμα(plexosolar-solar plexus) που ανοίγει.

ΚΕΝΤΡΟ ΜΠΕΝΕΝΤΖΟΝ ΚΥΠΡΟΥ

Δωμάτια και Χώροι Θεραπειών

Το Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου σου δίνει την αίσθηση ότι είναι δικός σου χώρος. Όπως χαρακτηριστικά περιγράφει και ο καθηγητής Μπένεντζον στο πρώτο επίπεδο του μοντέλου, ο ασθενής ερχόμενος στο χώρο είναι καλά να νιώθει άνετα. Όπως το ανθρώπινο σώμα χρειάζεται τις κατάλληλες συνθήκες για μια καλή λειτουργία έτσι και το Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου. Για να δώσουμε έμφαση στην αίσθηση της θαλπωρής και της ζεστασιάς εστιάζουμε στις λεπτομέρειες του χώρου όπως:

[if !supportLists]- τη καθαριότητα,

[if !supportLists]- [endif]τη μυρωδιά(olfato),

[if !supportLists]- [endif]τη θερμοκρασία,

[if !supportLists]- [endif]τη σιωπή (silencio)

[if !supportLists]- [endif] τον ήχο (sonido) διαφυλάσσοντας τον από εξωτερικές παρεμβολές.

Ο χώρος συσχέτισης (Espacio vincular - linking space) είναι ιερός για τη συνάντηση θεραπευτή και ασθενούς. Έτσι τα δωμάτια όπως και ο Δρ. Μπένεντζον προδιαγράφει, δεν πρέπει να είναι τόσο μεγάλα, για να επιτρέπουν να βλέπουμε και να νιώθουμε κοντά τα όρια (limite) των τοίχων (pared). Με την είσοδο του ασθενούς στο ξύλινο δωμάτιο από την πόρτα(puerta), ο ασθενής αισθάνεται την ιερότητα του χώρου και του setting και αρχίζει το ταξίδι της μη λεκτικής επικοινωνίας (asocianes corporeo no-verbales) με τους θεραπευτές του.

Το γεγονός ότι τα ξύλινα δωμάτια στο Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου είναι επενδυμένα με ξύλο τόσο στο πάτωμα όσο και σε ένα μέρος του τοίχου, με ένα ειδικό υλικό – το sound effect - που πολλαπλασιάζει τον ήχο, επιτρέπει μια θερμή προσέγγιση του σώματος. Οι ασθενείς και οι θεραπευτές εισέρχονται ξυπόλυτοι έχοντας την επαφή με το πάτωμα μέσω των ποδιών (yo pie), των χεριών (yo mano) ούτως ώστε τα σώματα να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στα μεσάζοντα αντικείμενα και στον άλλο για να είναι και καλύτερος αγωγός επικοινωνίας. Αυτό θα επιτρέψει και στους δύο να αφουγκραστούν και να νιώσουν καλύτερα ο ένας τον άλλο.

Το νερό(aqua), η ακοή(audicion), η γεύση (gusto), η αφή (tacto), η όραση (vision) είναι στοιχεία τα οποία εμπλουτίζουν τη μη λεκτική επικοινωνία όπως και ο καθηγητής αναφέρει. Γι’ αυτό και υπάρχουν στιγμές στις οποίες ως θεραπευτές επιλέγουμε να κάνουμε θεραπείες στη φύση. Εκεί έχουμε την ευκαιρία να αναδημιουργήσουμε ένα τόπο που να έχει τα δικά του όρια και μεσάζοντα αντικείμενα.

Ο ρόλος του συντονιστή

Στο Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου ο συντονιστής αποτελεί το ρυθμιστή (monitoreo) που είναι «αυτός που ειδοποιεί τον άλλο», συν- βαδίζει (concaminar) , συνεργάζεται (colaborar) δημιουργώντας την πτυχή και την συν-συμμετοχή (coparticipar).

Οι αρμοδιότητες αυτού είναι:

[if !supportLists]· [endif]ο σωστός προγραμματισμός της ομάδας αλλά και του κάθε θεραπευτή

[if !supportLists]· [endif] να αναλαμβάνει την ευθύνη όταν κάτι πάει στραβά

[if !supportLists]· ο συντονισμός(cordinar) για τις ενημερώσεις γονέων που γίνεται ανά τέσσερεις μήνες για την πρόοδο και λειτουργικότητα του παιδιού τους. Στις συναντήσεις αυτές ο θεραπευτής σε συνεργασία με το συντονιστή, χρησιμοποιεί τις κατάλληλες λέξεις(palabra), εδραιώνει (consolidar) τη σχέση με τους γονείς κτίζοντας την εμπιστοσύνη και καλλιεργώντας μέσω της ομαδικότητας την οικογενειακή ηχητική ταυτότητα (identidad Sonora familiar)

[if !supportLists]· [endif]να καλεί σε συχνές συναντήσεις περισυλλογής και συντονισμού την ομάδα του

[if !supportLists]· [endif]να διαμορφώνει τα προγράμματα των θεραπειών με τέτοιο τρόπο που να διαφυλάσσουν και να προστατεύουν την ελευθερία του άλλου

[if !supportLists]· [endif]να πιστεύει στην ομάδα του και στην μη λεκτική Μπενεντζονιανή ιδεολογία

[if !supportLists]· [endif]να αποτελεί τη μήτρα (vejina) που γεννά την συνοχή (coherencia) και δημιουργεί την συνέχεια (continuidad)

[if !supportLists]· [endif]να είναι το φίλτρο για τους θεραπευτές του μεταδίδοντας την ηθική (etica) μέσω της συσχέτισης

[if !supportLists]· [endif]να φροντίζει για τη διατήρηση του επαγγελματικού απόρρητου (secreto professional) διατηρώντας τα όρια και

[if !supportLists]· [endif]να διατηρεί την ηθική της Ιδεολογίας της μη λεκτικής θεραπείας

[if !supportLists]· [endif]να δημιουργεί ένα συνολικό σύστημα αντίληψης (sistema de percepcion global) συμπεριλαμβάνοντας (contener) τους θεραπευτές όπου μαζί το μετατρέπουν σε ένα ενοποιητικό σύστημα αντίληψης (sistema unficator de percepcion)

[if !supportLists]· [endif]να γεφυρώνει μεταξύ της ομάδας αφήνοντας έξω δυσαρέσκειες (displacer) και δυσανασχετήσεις (frustraciones) και δημιουργώντας τα σύνορα [endif]

[if !supportLists]· [endif]να καλλιεργεί την ευελιξία δημιουργώντας μια ταυτόχρονη γλώσσα επικοινωνίας με τους θεραπευτές του.

Είναι η βάρκα που έχει τη δυνατότητα να εμπερικλείει ξεκινώντας μέσω κίνησης το ταξίδι, καθρεφτίζοντας τους θεραπευτές του. Καθοδηγεί, σε βοηθά να ανακαλύψεις, να αναζητήσεις. Ο συντονιστής προσπαθεί πάντοτε να επιλύσει τα όσα έχουν δεθεί και έχουν να δεθούν, δένοντας. Κινείται στον κατάλληλο χρόνο(tiempo) με ευελιξία στην ταχύτητα(velocidad). Μετατρέπει το compulsion σε pulsion και η ώθηση αυτή αποκτά δύναμη με σκοπό τη συνέχιση του ταξιδιού προς την Ιθάκη.

Μπενεντζιανός Θεραπευτής

Ως θεραπευτές νιώθουμε ότι αποτελούμε ένα σύμπλεγμα ενεργειών. Περιμένουμε (esperar) όταν δεν εισβάλουμε (invadir), προσέχουμε(attender) όταν δεν εγωπαθούμε, ακούμε (escuchar) όταν δεν είμαστε προκατειλημμένοι(prejuzgar) και αντιλαμβανόμαστε (percibir) όταν δεν ερμηνεύουμε(interpretar).

Μέσα στο σπιράλ (spiral) το οποίο δημιουργείται κατά την μη λεκτική επικοινωνία(comunicacion no verbal) μεταξύ του ασθενούς και του θεραπευτή εκφράζονται όσα έχουν εκφραστεί και έχουν να εκφραστούν, εκφράζοντας. Ακόμη όταν θα πονέσουν, θα πονέσουν πάνω σε όσα τους πόνεσαν και έχουν να τους πονέσουν, πονώντας. Θα ηχήσουν πάνω σε όσα έχουν ηχήθει και έχουν να ηχηθούν, ηχώντας.

Κτίζοντας τη σχέση «Εγώ – ο Άλλος»( Yo-otro) αντικατοπτρίζονται κομμάτια του «Εγώ - ο Άλλος μέσα μου». Καθώς το αντιλαμβάνεσαι ως θεραπευτής, δημιουργείται μια ακτίνα σύνδεσης (espacio vincular) μεταξύ του ασθενούς κι εσένα. Έχοντας βιώσει την εμπειρία του «Εγώ - ο Άλλος μέσα μου» ως ασθενής, αναγνωρίζεις τη συνδετική μήτρα της μη λεκτικής επικοινωνίας (matriz vincular de comunicacion no verbal) και συνοδοιπορείς τον ασθενή σου να κινηθεί πέραν των σκιών της σπηλιάς(caverna) του.

Η έξοδος από την σπηλιά οδηγεί ταυτόχρονα τη σχέση αυτή σ’ ένα άνοιγμα και σ’ ένα κλείσιμο. Ο θεραπευτής αρχικά θα περιορίσει (limitar) το χωρισμό και το κλείσιμο της θεραπευτικής πορείας και μετά θα έρθει να συμπεριλάβει(contener) τα όσα εξελίχθηκαν μέσα σ’ αυτή τη σχέση. Θα πενθήσει (duelo) με την εγκατάλειψη(abandono) και θα βιώσει την απουσία (ausencia). Ζώντας την έλλειψη, θα γεννηθεί η επιθυμία.

Ένας θεραπευτής καλλιεργώντας το «είναι» του, καταφέρνει να συνοδοιπορεί τον ασθενή του κρατώντας ένα μέρος του στην όχθη και διατηρεί την παρουσία του. Έχοντας την επιθυμία να ζήσει ακόμα κι εκείνα που δεν έχει ζήσει, μεταδίδει άπειρες δυνατότητες χρώματος.

Θεραπευτικά ζευγάρια

«Το θεραπευτικό ζευγάρι είναι συγκροτημένο για να προστατεύει, να προσέχει, να συγκρατεί ο ένας τον άλλο για να αντικαθρεφτίζονται και να αφουγκράζονται τις περισυλλογές τους» (Μπένεντζον, 2014)

Στο Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου εργαζόμαστε σε θεραπευτικά ζευγάρια όπου είναι εφικτό. Παρουσιάζονται αρκετές δυσκολίες κατά τη διάρκεια της συνεργασίας αυτής αλλά έχοντας τη θέληση μπορούν σιγά σιγά να κτίσουν μεταξύ τους μια καλύτερη θεραπευτική σχέση. Μέσω της συνδετικής μήτρας της μη λεκτικής επικοινωνίας (matriz vincular de la comunicacion no verbal) γεννιέται η ιδανική απόσταση (diastancia optimal) γι’ αυτό χρειάζεται ο κατάλληλος χρόνος σύνδεσης(tiempo de vinculo). Τα πλεονεκτήματα του να δουλεύουμε σε θεραπευτικά ζευγάρια με ένα ή περισσότερους ασθενείς είναι αρκετά. Μέσω της συμπλήρωσης των πρωτοκόλλων και του μοιράσματος έχουμε τη δυνατότητα να ανταλλάσσουμε απόψεις και να στηρίζουμε αυτή τη δυνατή συσχέτιση.

Στη μη λεκτική θεραπεία και μέσω των συσχετίσεων πολλές φορές προκαλούνται διάφορα συναισθήματα. Η θεραπευτική σχέση μπορεί να προστατέψει τους θεραπευτές μέσω της αλληλοϋποστήριξης και ως προέκταση και τον ασθενή. Ο ασθενής αισθάνεται βαθιά συγκρατημένος όπως αναφέρει και ο καθηγητής, και μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε δυο συσχετίσεις. Την ίδια ώρα έχει την δυνατότητα ο ασθενής να αισθανθεί την ομαδικότητα και όταν χρειαστεί να βιώσει συσχετίσεις αρμονίας μεταξύ των θεραπευτών του και του ιδίου.

Αντιλαμβάνεστε ότι με το να εργαζόμαστε σταθερά Δευτέρα - Τρίτη - Πέμπτη και Παρασκευή γεννιέται σίγουρα η επιθυμία για εξέλιξη και περαιτέρω εμβάθυνση, αλλά την ίδια στιγμή η ανάγκη για διαφύλαξη. Χρειάζεται να έχεις υπομονή, επιμονή και πειθαρχεία για να μπορείς να τηρείς την εποπτεία, τη συνεχόμενη εκπαίδευση, την επαφή με το Δρ. Μπένεντζον αλλά και τις προσωπικές θεραπείες.

Εποπτεία

«Η βασική ηθική του Μοντέλου είναι η διαφύλαξη, η συγκράτηση και προστασία του ψυχοθεραπευτή, επειδή ένας ψυχοθεραπευτής υγιής και με καλή ποιότητα ζωής είναι καλό δοχείο για τον άλλον» (Δρ. Μπένεντζον, 2014) [if !supportLineBreakNewLine] [endif]

Ως άνθρωποι είμαστε ευάλωτοι και όπως αναφέρει και ο Δρ. Μπένεντζον κανείς δεν είναι παντοδύναμος. Βρίσκουμε πολύ βοηθητικό το γεγονός ότι η εποπτεία εστιάζεται άμεσα στην εικόνα του θεραπευτή και όχι του ασθενούς ούτως ώστε ο θεραπευτής να μπορεί να διαφυλάσσει τον εαυτό του. Γι’ αυτό άλλωστε η εποπτεία είναι μέρος της Ηθικής (etica) του Μοντέλου.

Κατά τη διάρκεια του προβληματισμού και της προετοιμασίας της εποπτείας, ο θεραπευτής μπαίνει σε μια διαδικασία ritornello επιστρέφοντας στον πυρήνα. Αυτή η περισυλλογή το βοηθά να αποβάλλει εντάσεις που έχει απορροφήσει, να δεχτεί άλλες απόψεις για τη διαδικασία που αναπτύσσει, να ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα του και τέλος να βρίσκει νέους δρόμους προσέγγισης.

Οι εποπτείες μπορούν να γίνουν σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο. Στο Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου κάνουμε ομαδικές εποπτείες σταθερά ανά δύο μήνες. Συνειδητοποιούμε ότι αυτό που μπορεί να κερδίσει ο θεραπευτής μέσω των ομαδικών θεραπειών είναι η καλλιέργεια της ομαδικότητας. Είμαστε άνθρωποι και γι’ αυτό έχουμε την ανάγκη για καθρέφτισμα μεταξύ μας. Το μοίρασμα και το ξεγύμνωμα του κάθε θεραπευτή στις ομαδικές εποπτείες είναι μοναδικό, φέρνει το θεραπευτή αντιμέτωπο με τις αδυναμίες του και βοηθά την ομάδα να χτίσει μια ανθρωπιστική προσέγγιση με λιγότερους εγωισμούς.

[endif]

Ο επόπτης πλάθει το θεραπευτή ώστε να μπορεί να συναντήσει τον ασθενή του. Αναπτύσσει διαλόγους καλλιεργώντας το υπερ-εγώ(Super – Υo), ρυθμίζοντας την πλαστικότητα (plasticity) και με υποδείξεις σμιλεύει την αισθητική(aesthetic).

Ο αμφορέας (conteplador) έχει την ανάγκη (falta) να συμμετέχει, δυσανασχετεί με το καθρέφτισμα που μπορεί να συμβαίνει μέσω των μεταβιβάσεων-αντιμεταβιβάσεων. Έρχεται σε σύγκρουση με το Υπερ-Εγώ(Super – Υo) του και μαθαίνει να δαμάζει τις επιθυμίες και τις ανάγκες του για να μπορεί να αφουγκραστεί. «Η παρατήρηση μας όχι μόνο δημιουργεί την υφιστάμενη πραγματικότητα, αλλά επίσης μια ιστορία ανάλογη με την πραγματικότητα (I. Prigogine). Η αντιμετώπιση της ιστορίας και η προσπάθεια καλλιέργειας των πληγών εξελίσσει το θεραπευτή να είναι παρών και ταυτόχρονα απών. Τον κάνει διάφανο.

Συνεχόμενη εκπαίδευση

Στις εβδομαδιαίες συναντήσεις που έχουμε σαν ομάδα στο Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου εμβαθύνουμε στη διδακτική της μη λεκτικής θεραπείας. Παράλληλα αναγνωρίζουμε την ενσωμάτωση της φιλοσοφίας της Θεραπείας Μπένεντζον στην καθημερινότητα. Η πολύ-πλευρικότητα αυτής της ομάδας αλλά και το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνονται και άτομα από διαφορετικούς χώρους εργασίας όπως νοσοκομεία, σχολεία, άλλους κυβερνητικούς οργανισμούς δίνει αυτή τη συλλογικότητα.

Η αίσθηση του ‘ανήκειν’ σε μια ομάδα είναι σπάνιο γι’αυτό το καθιστά σίγουρα πιο δύσκολο. Η παρουσία του καθενός μας σε μια ομαδική συνάντηση πολλές φορές μας κάνει να αισθανόμαστε ότι ανήκουμε σε ένα μικρό σύνολο και ως προέκταση στο κόσμο, όπως αναφέρει και ο Heidegger. Αυτή η συνεχόμενη εκπαίδευση και εμβάθυνση στο σύνολο μας δίνει οξυγόνωση, μεγαλώνει η δίψα του καθενός ξεχωριστά για κατανόηση κομματιών του εαυτού του, καταληγωντας ότι «η προστασία της ελευθερίας του άλλου είναι η προστασία της δικής μας» .

Σημαντική πηγή εκπαίδευσης, εμβάθυνσης και έμπνευσης αποτελούν τα σεμινάρια τα οποία αποσκοπούν όχι μόνο στον εμπλουτισμό της γνώσης αλλά και στην ανάκαμψη της δημιουργικότητας. Υπάρχουν αξιόλογοι εκπαιδευτές – Μπενεντζονιανοί και μη – που μπορούν με σεβασμό να μεταφέρουν στους συμμετέχοντες το βίωμα τους συνδέοντας το με τη φιλοσοφία και θεωρία της μη λεκτικής θεραπείας. Δουλέψαμε τη φωνή (voz), το σώμα (cuerpo), την κίνηση (movemiento), της αναπνοή (respiracion), την εστίαση, τη σιωπή (silencio), τη μουσική έκφραση, τις αισθήσεις και τη μελέτη της κβαντικής ψυχολογίας (psicologia cuantica).

Επιπλέον, οι συναντήσεις μας με το Δρ. Μπένεντζον είναι πολύ εποικοδομητικές. Κάθε φορά μας μεταφέρει τη γνώση του μέσα από το βίωμα και την εμπειρία του. Το γεγονός ότι ακόμα καλλιεργεί κομμάτια του μοντέλου, μας μεταλαμπαδεύει το παράδειγμα της συνεχούς εξέλιξης. Κάθε συνάντηση με τον καθηγητή μάς δίνει λιθαράκια τα οποία εδραιώνονται στην πορεία μετά από σκέψη και προβληματισμό. Σιγά σιγά εφαρμόζονται στη δουλειά και στην καθημερινότητά μας κάνοντας μας να πιστεύουμε(creer) περισσότερο στη δουλειά μας. Πέραν αυτών, ο καθηγητής αντιπροσωπεύει επάξια το χάος(caos) του μοντέλου. Είναι ικανός να το δημιουργήσει, να συγχύσει και να αναγεννήσει περνώντας τα όρια και σπάζοντας τα καλούπια.

Μέρος της συνεχούς εκπαίδευσης αποτελεί και η Διεθνής Ακαδημία Μπένεντζον, όπου ο κάθε Μπενεντζονιανός θεραπευτής έχει την ευκαιρία να εμπλουτίσει τις γνώσεις του σε όποιο γνωσιακό και εμπειρικό επίπεδο κι αν βρίσκεται. Το δομημένο πρόγραμμα των μαθημάτων ανοίγει νέους ορίζοντες ούτως ώστε ένας θεραπευτής να γνωρίσει την θεραπεία Μπένεντζον καλύτερα. Ο συνδυασμός της σταθερότητας και της ελευθερίας που προσφέρεται σε κάθε φοιτητή είναι ένα δυνατό εφόδιο για να μπορεί να νιώσει ότι είναι κάτω από την μπενεντζονιανή ομπρέλα, το οποίο του δίνει περισσότερη ασφάλεια.

Η Διεθνής Ακαδημία Μπένεντζον είναι βλαστός που άρχισε να αναπνέει και σιγά σιγά δυναμώνοντας θα καρποφορήσει στο μέλλον, για το μέλλον. Είναι αυτή που θα αποτελέσει τη συνέχιση και την εξέλιξη της θεραπείας Μπένεντζον. Είναι υπεύθυνη πλέον για την εκπαίδευση και καθοδήγηση του κάθε θεραπευτή που λαμβάνει μέρος. Έχει πλέον κοινές και σταθερές γραμμές όπου δίνουν την εγγύηση του ψηλού επιπέδου εκπαίδευσης και καλύτερης κατάρτισης ενός θεραπευτή. Σίγουρα το να υπάρχει μια οργανωμένη μορφή εκπαίδευσης για τη θεραπεία Μπένεντζον δίνει στο μελλοντικό θεραπευτή πιο εύκολη πρόσβαση στη μη λεκτική θεραπεία, δίνοντας περισσότερη εμπιστοσύνη όσο αφορά την ασφάλεια του επαγγέλματος επενδύοντας σε ένα ακαδημαϊκό τρόπο λειτουργίας.

Προσωπική θεραπεία

Μέσα από την προσωπική μας εμπειρία ως θεραπευτές, βλέπουμε ότι ο συνδυασμός εποπτείας, προσωπικής θεραπείας και συνεχόμενης εκπαίδευσης είναι αυτός που βοηθά στη βελτίωση της ποιότητας της δουλειάς του θεραπευτή. Αυτό που ζούμε μέσα από τις προσωπικές μας θεραπείες είναι τη συνειδητοποίηση της θνησιμότητάς μας, το συνεχόμενο καθρέφτισμα με τον εαυτό μας και την αντίληψη ότι οι σχέσεις μπορούν συνεχώς να αναπτύσσονται. Θυμάσαι πώς είναι να είσαι ασθενής και μπορείς να καθρεφτίσεις τις ανάγκες του ασθενούς σου στις δικές σου.

Βαδίζοντας στην προσωπική θεραπευτική σου πορεία ως ασθενής έρχεσαι να κατανοήσεις σε μεγαλύτερο βαθμό τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι δικοί σου ασθενείς μέσα από τη δική τους πορεία. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Δρ.Μπένεντζον, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις τη δικής σου μη λεκτική ιστορία διότι μόνο μέσω αυτής της αναγνώρισης θα είσαι ικανός να μπορείς να αναγνωρίσεις τη μη λεκτική ιστορία του άλλου. Άρα ξεπερνώντας τα δικά σου εμπόδια, δίνεις το έναυσμα μέσα από το δικό σου προσωπικό βίωμα. Λόγω του ότι ο θεραπευτής εργάζεται με το σώμα του και κυρίως με τα συναισθήματά του στο μη λεκτικό έχει ως αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτος. Έτσι μέσα από τη θεραπεία του μπορεί να εκφράσει τις εντάσεις, τις ανησυχίες και τους φόβους(miedo) του.

Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι είναι το να προσέχεις τον εαυτό σου εσωτερικά αλλά και εξωτερικά. Βάζοντας στόχους που ενεργοποιούν το ανθρώπινο σύστημα όπως η γυμναστική άσκηση, το κτίσιμο του διαφράγματος, το καθημερινό περπάτημα, η περιποίηση του σώματος, έχοντας μια πιο υγιή φυσική κατάσταση. Η καλή λειτουργία του σώματος βοηθά τον μπενεντζονιανό θεραπευτή να είναι πιο έτοιμος στη συσχέτιση με τον ασθενή του, εστιάζοντας στον ασθενή με καλύτερη λειτουργικότητα στο σώμα(cuerpo). Το σώμα είναι ένα από τα σημαντικότερα όργανα συσχέτισης στη μη λεκτική θεραπεία Μπένεντζον.

Επίλογος

Ως θεραπευτές του Κέντρου Μπένεντζον Κύπρου βρισκόμαστε σε μια συνεχή πορεία καλλιέργειας κομματιών της ηθικής του εαυτού μας. Η πορεία μας ως ασθενείς μας έδωσε τη δυνατότητα να αντιληφθούμε ότι ο καθένας μας έχει τον πυρήνα της ηθικής του πλευράς, της καθαρότητας, της ειλικρίνειας, της διαφάνειας. Μέσα από τη θεραπευτική μας πορεία της αναπόλησης του παρελθόντος, της σιωπής, του καθρεφτίσματος και εξερεύνησης του εαυτού μας, προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε την ηθική μας πτυχή αντιμετωπίζοντας παγίδες του σκοτεινού καθρέφτη.

Με την καθαρότητα και την αφάνεια, είμαστε ανθρώπινοι. Με τη μη καθαρότητα χάνουμε την ευθύτητα και την ανθρώπινή μας πλευρά. Με το να δρούμε στην αφάνεια καταφέρνουμε να μην πέφτουμε στην παγίδα του υπερεγωισμού και της παντοδυναμίας και να μην έχουμε ανάγκη την αναγνώριση. Ο θεραπευτής πρέπει να μπορεί να είναι ένας καθαρός καθρέφτης για τον ασθενή του για να προστατεύει τη σχέση με τον ασθενή του. Αυτό θα το βοηθήσει να δώσει κομμάτια από το δικό του «είναι» και να μοιραστεί με τον ασθενή του κτίζοντας μια πιο δυνατή σχέση. Αναγνωρίζοντας και συνειδητοποιώντας με σεβασμό και αξιοπρέπεια την ηθική, προσπαθούμε να τη θέτουμε σε λειτουργία έχοντας ως πρότυπο την ηθική πλευρά του θεραπευτή μας και περαιτέρω της δομής και της λειτουργικότητας του χώρου – που για εμάς είναι το Κέντρο Μπένεντζον Κύπρου.

Έχοντας την συνεργασία όλων των μελών που το αποτελούν γίνεται πιο εφικτό το έργο αυτό, χρησιμοποιώντας την Μπενεντζονιανή θεωρία ως τρόπο ζωής. Με την υπομονή καλλιεργείται η σχέση με τους ασθενείς και τους θεραπευτές του χώρου, με την επιμονή διατηρείται η καλή λειτουργία ειδικά στις δύσκολες στιγμές, με την πειθαρχία τηρούνται τα πιο πάνω στοιχεία για διαφύλαξη του κάθε θεραπευτή και ως επέκταση του ασθενούς, με τη σιωπή επέρχεται μια καλύτερη αφούγκραση του εαυτού και του άλλου και με την καθαρότητα κτίζονται πιο υγιείς δεσμοί. Με αυτό τον τρόπο θα είναι εφικτό να μεταφερθεί και στον ασθενή η καλύτερη ποιότητα ζωής. Η εστίαση σε αυτή την ποιότητα είναι αυτή που διατηρεί την ανθρωπιστική προσέγγιση και ζωτικότητα του Κέντρου Μπένεντζον Κύπρου.